Cześć Kochani! Witajcie w ten przedświąteczny czas. Dawno mnie tutaj nie było - oj dawno! W tym czasie bardzo dużo się działo... i tych dobrych i niestety tych złych rzeczy. Trudny czas za mną i za moimi bliskimi. Los kolejny raz nie był dla mnie łaskawy i krótko mówiąc potrzebowaliśmy czasu, by znów się podnieść i nazbierać sił, żeby dalej mierzyć się z naszą rzeczywistością.

Z dobrych rzeczy - jestem już po operacji, która odbyła się w październiku. Moje nóżki są teraz rozluźnione, a w moim bioderku nie ma już żadnych blaszek ani śrubek:) Teraz czeka mnie dużo pracy, żeby taki stan utrzymać, bo niestety napięcie mięśniowe szybko wraca, więc muszę dużo ćwiczyć.

Wczoraj w szkole miałam Wigilię razem z moimi szkolnymi przyjaciółmi oraz ciociami i wujkami terapeutami:) Cudownie było! Uwielbiam moją szkołę, uwielbiam tam być i spędzać tam czas, ale o tym opowiem Wam już następnym razem;)

Ściskam Was bardzo mocno! Zdrowych i spokojnych Świąt dla wszystkich:))

Hej kochani:) Jak się macie w tych trudnych czasach? Bo ja całkiem dobrze, choć bardzo tęsknię za tym, żeby znów było "normalnie" a to dlatego, że nie mogę cały czas chodzić do mojej szkoły, którą wprost uwielbiam! Zajęcia odbywają się w sposób hybrydowy, co oznacza, że jeden tydzień chodzę do szkoły, a drugi tydzień jestem w domu. Przez co też nie mogę widywać się z wszystkimi przyjaciółmi ze szkoły, bo oni są w szkole wtedy, gdy ja jestem w domu, smutne.

Kolejna rzecz to turnusy. Od początku pandemii nie byłam na ćwiczeniach w Bydgoszczy. Mama mówi, że tam zawsze dużo ludzi, że jakieś wirusy, że to teraz bardzo niebezpieczne, bo mnie i moje zdrowie trzeba chronić w sposób szczególny. A intensywne ćwiczenia teraz bardzo by mi się przydały, a to dlatego, że w wakacje miałam duży skok wzrostowy, co u mnie oznacza zwiększone napięcie mięśniowe i pogłębione przykurcze. Najgorsze, że biodro mocno zaczęło się rotować, co może oznaczać kolejną operację... Ehh!

Mama mówi, że jestem już "duża baba";) długa do nieba i chyba rzeczywiście tak jest, bo mamie już jest bardzo trudno mnie złapać całą, gdy mnie podnosi, przenosi, karmi czy kąpie. Hmm trudna sprawa, ale ja tam się cieszę, bo przynajmniej mam same nowe sukienki, bo z wszystkich już powyrastałam:)

Hej kochani:) I jak Wam mija wakacyjny czas? Bo mi cudownie i baaardzo rodzinnie. A to wszystko dlatego, że na początku wakacji pojawił się na świecie mój drugi braciszek Oluś:)) Jest taki malutki... Bardzo lubię, gdy mama kładzie go koło mnie i tak sobie razem odpoczywamy:) Bo póki co on tylko je i śpi. Czas mija wtedy beztrosko, a ja jako starsza siostra jestem bardzo zadowolona, że mam koło siebie takiego małego towarzysza i mama to wie! Bo jestem wtedy bardzo pogodna, uśmiechnięta i co najważniejsze bardzo rozluźniona!!!:) Zatem drugi mój terapeuta rośnie:) Mama mówi, że ma w domu najcudowniejszy zestaw dwóch ukochanych synów i swoją jedyną, najcudowniejszą księżniczkę:) Zestaw IDEALNY - Blanka, Olek i Maks:)))

Cześć Kochani! I jak dawaliście sobie radę w tym ciężkim dla wszystkich czasie pandemii? Bo ja dzielnie spędzałam ten czas razem z rodziną w domu. Choć był to bardzo trudny czas, bo nie mogłam odwiedzać swoich bliskich za którymi baaardzo tęskniłam oraz chodzić do mojej ukochanej szkoły, do której z resztą już w tym roku szkolnym nie wrócę, gdyż Mama cały czas martwi się bardzo o moje zdrowie... ale nie ma tego złego... :) W domu świetnie spędzamy czas razem - rysujemy, malujemy, gotujemy, pieczemy, czytamy bajki i wymyślamy najróżniejsze zabawy:) W końcu jest czas na wszystko. Teraz już mam rehabilitację w domu, przychodzi ciocia Martyna i nadrabiamy ćwiczeniowe zaległości. Chociaż jak ciocia powiedziała i  tu nie jest źle - żadne przykurcze się nie pogłębiły - a o to z Mamą bałyśmy się najbardziej... Mama starała się jak tylko mogła i ćwiczyła ze mną stosując się do wszystkich zaleceń online od moich terapeutów, a ja pomagałam jej w tym bardzo.

Bądźmy dalej dzielni, bo zdrowie jest najważniejsze - i to właśnie zdrowia Wam i sobie życzę teraz najbardziej :)

Hej moi kochani:) Jak tam Wasza forma w Nowym Roku? Bo moja doskonale! Właśnie mój pierwszy turnus rehabilitacyjny w tym roku dobiega końca. Przyszedł teraz czas na podsumowania:

1. Moje bioderka są w bardzo dobrym stanie, dzięki czemu ładnie mogę pracować w siadzie oraz podczas pionizacji:) Jak one dokładnie wyglądają prawie rok po operacji okaże się pod koniec lutego - wtedy mam wizytę u mojego ortopedy, doktora Shadiego - trzymać kciuki!

2. Logopedycznie całkiem dobrze sobie radzę przy przełykaniu, dzięki czemu sprawniej i więcej udaje mi się zjeść oraz wypić:)

3. Wzmocnił się mój tułów, a co za tym idzie lepiej kontroluję głowę i co bardzo istotne - lepiej oddycham.

4. Moja kondycja jest oceniana na piątkę:) i to z plusem;) bo codzienne 5 godzin ćwiczeń to nie lada wyzwanie, a ja - dałam radę! I nie opuściłam ani jednych zajęć:)

To nad czym wciąż muszę pracować to moja zmora, czyli wzmożone napięcie mięśniowe, które powoduje mój duży dyskomfort i prowadzi do przykurczy - którym mówimy stanowcze NIEEE!!!

Turnus oceniamy za bardzo udany, teraz czas aby utrzymać wypracowany poziom, a co za tym idzie nie zwalniamy tempa, tylko po powrocie do domu pracujemy dalej:)

Na koniec muszę się z Wami podzielić wiadomością, która bardzo zasmuciła wszystkie choruszki - cena turnusu od tego roku poszła bardzooo w górę:( Aż Mamie kolana się ugięły:(( co za tym idzie, nie będę mogła tak czesto korzystać z intensywnej rehabilitacji, która jest tutaj prowadzona... Ehh a ona tak mi pogama... :(

Kochani, kochani! Jest akcja!!! Trwa zrzutka na pomagam.pl https://pomagam.pl/hn4mkdhh na nowy wózek dla mnie:) Ten który mam, jest już za mały i za ciasny - bardzo mi jest w nim niewygodnie. Mimo, że nie jestem zdrowa i nie potrafię chodzić rosnę bardzo szybko i najzwyczajniej wyrosłam już z niego. Bardzo liczę na Waszą pomoc!:) Tymbardziej, że w marcu czeka mnie kolejny zabieg ortopedyczny, który wiąże się z pobytem w szpitalu i długim czasem rekonwalescencji... Zdecydowanie lepiej dochodziłoby mi się do zdrowia w nowym, wygodnym wózku:)

Hej kochani:) dawno się nie odzywałam, bo przyznam, że co chwilę coś mi się dzieje... miałam już zapalenie oskrzeli, dwa razy katar i tyle co skończyłam antybiotyk, a znów nos mi się zatyka przez co oddycham jak "świnka pepa". Mama ciągle wozi mnie do lekarzy. Wczoraj byłam nawet w laboratorium, gdzie pani ukłuła mnie w paluszek, aby pobrać krew oraz pobrała wymazy z gardła i nosa, żeby spradzić dlaczego ostatnio tak często choruję:( Pani doktor powiedziała, że po operacji bardzo spadła mi odporność, ale też podejrzewa, że będąc w szpitalu mogłam "złapać" jakieś złe bakterie szpitalne, które teraz siedzą w moim małym organizmie i powodują te częste infekcje:( Ehh mówię Wam szkoda gadać! Teraz czekamy na wyniki, a dodatkowo we wtorek idziemy jeszcze z Mamą na konsultację laryngologiczną, żeby sprawdzić mnie z każdej strony;) i zobaczymy co z tego wszystkiego wyjdzie. Trzymajcie kciuki, żebym szybko uporała się z tymi bakteryjnymi potworkami!

A co poza tym? W czwartek miałam w szkolę imprezę andrzejkową:)) Były zabawy, tańce i muzyka na żywo. Podobało mi się bardzo! Aaa kochani... z całego serca chciałabym Wam podziękować za 1% przekazany na moją rzecz. Udało mi się zebrać prawie 3/4 kwoty, którą potrzebuję na mój nowy wózek. Dziękuję ♥♥♥ I zarazem liczę, że i tym razem będziecie o mnie pamiętać, bo akcja 1% tuż tuż :)

Hej kochani! Chciałabym się z Wami podzielić fantastyczną wiadomością:) Wyobraźcie sobie, że nie będę mieć teraz drugiej operacji na bioderko! A kto wie, może już nigdy jej mieć nie będę?! Czy to nie fantastyczna wiadomość?? Pewnie zastanawiacie się jak do tego doszło... już już Wam opowiadam:) Otóż byłam z mamą na kontroli u doktora Shadiego - mojego ortopedy, który od lat mnie prowadzi. Pan doktor chciał mnie widzieć u siebie w gabinecie z nowym zdjęciem RTG bioder jeszcze przed operacją - przypomnę Wam, że 16 października miałam wyznaczony termin drugiej operacji. Pan doktor mierzył i mierzył i okazało się, że po operacji lewego biodra, którą miałam w lutym to prawe tak pięknie się ustabilizowało, że w tej chwili nie kwalifikuje się do operacji! Szok!!! Normalnie szok! Pamiętam jak mama pytała na oddziale, czy jest szansa żeby uniknąć operacji drugiego biodra, wówczas gdy to pierwsze będzie "zrobione". Lekarze na obchodzie odpowiedzieli, że NIE! ...że w przypadku takiego zwichnięcia bioder jakie miałam ZAWSZE robią operację jednego i drugiego stawu biodrowego w krótkim odstępie czasowym. Jestem przeszczęśliwa! Moje bioderko z 40 stopni zwichnięcia poprawiło się na 25 stopni. Przede mną teraz ciężka praca, aby utrzymać taki poziom i nie dopuścić do pogłębienia zwichnięcia. Radość ogromna, ale spocząć na laurach nie mogę. Jest jednak o co walczyć!:)))

Powiem Wam jeszcze, że w szkole jest super-extra-odlotowo! Podoba mi się tam wszystko:) Ale o tym opowiem Wam później;)

Ach jak ten czas szybko leci... Pomyśleć, że już koniec wakacji... Szkoda, bo był to dla mnie czas relaksu, wypoczynku, regenerowania sił po operacji oraz ładowania akumulatorów przed kolejnym zabiegiem, który czeka mnie w październiku. Były spacery, były wycieczki:)) Radość, mnóstwo uśmiechu i zasłużone leniuchowanie:) A ten uśmiech w dużej mierze jest zasługą mojego brata:) heeh on teraz nie nazywa mnie siostrą tylko mówi: "Blanka Ty moja przyjaciółko" i tuli się do mnie za każdym razem:) bardzo lubię te jego przytulasy i zawsze odpowiadam mu uśmiechem od ucha do ucha:) Wiem już, że będzie on największym przyjacielem w moim życiu:)) A Mama, gdy nas widzi, zawsze mówi, że jej serce rośnie! Heeh no wesoło mamy w domu:) I oby tego uśmiechu nigdy nam nie zabrakło. Teraz przyszedł czas na nowe... Trzymajcie kciuki - idę do szkoły!

No i znowu tu jestem... na turnusie rehabilitacyjnym w Bydgoszczy:) Który to już raz? Nie jestem w stanie zliczyć... Intensywnie ćwiczę już drugi tydzień, choć Mama bardzo martwiła się jaka będzie moja forma po operacji... A muszę Wam powiedzieć, że jest naprawdę dobra, co też stwierdziła moja pani doktor na konsultacji, którą miałam w pierwszym dniu turnusu... "Blanka jesteś w świetnej formie jak na tak krótki czas po operacji, a Twoje bioderko jest zrobione naprawdę dobrze". Super wieści! Moja pani Renia, która tutaj ze mną ćwiczy też mnie pochwaliła i powiedziała, że tułów bardzo ładnie mi się ustabilizował:) Wyobraźcie sobie jaka Mama jest ze mnie dumna! A i ja jestem bardzo zadowolona z siebie, bo ciężki czas za mną, ale najważniejsze, że są efekty i uśmiech znów całymi dniami maluje się na mojej twarzy:) W moich zmaganiach turnusowych oczywiście towarzyszył mi mój największy kibic - mój brat:))